فکر نکنیم تا فرزندانمان بزرگترشده اند دیگر احتیاجی به در آغوش کشیدن مانند کودکی نیست اتفاقا فرزندان نوجوان بیشتر احتیاج به محبت و در آغوش کشیدن دارند، پس یادمان باشد حتما آنها را در آغوش بگیریم و ببوسیم و به آنها ابراز عشق و علاقه کنیم.
موضوع: "تربیت فرزند"
بزرگترین اشتباه پدر و مادرها این است که بچه شان را از کار بیندازند:
یعنی، کارهایی را که فرزندشان قرار است انجام دهند پدر و مادر انجام دهند، با این عمل خیانت به فرزندشان می‌کنند.
به عنوان مثال، به جای او حرف بزنند، به جای او مشق بنویسند، به جای او کار بکنند و به جای او فکر بکنند.
ما قرار است که بگذاریم بچه‌ها با خطا و اشتباه همه چیز را یاد بگیرند برای اینکه این مسئله مربوط به رشدشان است.
افزایش پرخاشگری کودکان با بازی‌های کامپیوتری:
در بازی‌های فیزیکی چون «لی‌لی کردن»، «گرگم به هوا» و «گل کوچک» بچه‌ها هیجان‌های مثبت پیدا می‌کنند که به دنبال آن سیستم‌های قلبی عروقی و ایمنی آنها فعالیت بهتری خواهد داشت. همچنین این بازی‌ها قدرت حرکتی، تعادل و مهارت‌های حرکتی را نیز افزایش می‌دهند.
از طرفی مهارت‌های شناختی کودکان هم در حین بازی افزایش پیدا می‌کند. برای مثال شناخت رنگ‌ها، طبقه‌بندی اشکال، راه‌های حل مسأله در هنگام بازی‌های فکری می‌تواند تقویت شود. در بازی‌های انفرادی نظیر بازی با پازل و بلوک‌های خانه‌سازی نیز خلاقیت کودک تقویت می‌شود و او می‌آموزد که چگونه خود را به‌طور مستقل سرگرم سازد. در سنین 2 تا 3 سالگی معمولا بازی‌ها به شکل انفرادی انجام می‌شود. با افزایش سن به 5 تا 6 سالگی به‌تدریج بازی‌ها به سمت بازی‌های گروهی پیش می‌رود و کودکان، همکاری و کنترل هیجانات را در حین بازی می‌آموزند.
کودکان در سنین 18 تا 24 ماهگی شروع به بازی‌های نمادین یا خیالی می‌کنند. به‌طورمثال کودک به عروسکش غذا می‌دهد، به شکل نمادین از ظرفی که هیچ چیز در آن نیست غذا می‌خورد و در سنین بالاتر نقش بزرگترها را با دوستانش اجرا می‌کند. در این بازی‌ها کودک مهارت‌های زبانی، استمرار در بازی، افتراق واقعیت از خیال و همدلی را می‌آموزد. برای مثال وقتی در نقش مادر بازی می‌کند با مسوولیت‌ها و نقش محوری مادر بیشتر آشنا می‌شود و همدلی در او شکل می‌گیرد. مطالعات نشان می‌دهند کودکانی که کمتر تلویزیون تماشا می‌کنند و بیشتر بازی‌های خیالی و اجتماعی انجام می‌دهند در ارتباطات اجتماعی موفق‌ترند.
برخلاف باور عموم هرچه اسباب‌بازی ساده‌تر باشد فرصت خلاقیت و نوآوری بیشتری برای کودک فراهم می‌کند. با استفاده از شن‌های بهداشتی، خمیربازی و یا بلوک‌های ساده‌ی خانه‌سازی کودکان می‌توانند بر اساس رشد شناختی‌شان اشکال متنوعی را با دست خود بسازند. این در حالی است که یک آدم‌آهنی که فقط از خودش صدایی تولید می‌کند و یا یک ماشین پر زرق و برق کنترلی بعد از مدت کوتاهی جذابیت خود را برای کودک از دست می‌دهد.
باید توجه کرد که به دلیل تنوع زیاد و هیجان‌هایی که در این بازی‌ها ی کامپیوتریوجود دارد، کودک کمتر می‌تواند از بازی‌های دیگری که برای رشد اجتماعی او لازم است لذت ببرد و می‌خواهد از هر فرصتی برای بازی‌های کامپیوتری استفاده کند. از طرفی رابطه‌ی افزایش پرخاشگری در کودکان با میزان استفاده از بازی‌های کامپیوتری پرهیجان و باخشونت بالا نیز اثبات شده است. بنابراین استفاده از این ابزارها باید با نظارت خانواده در مورد نوع بازی و مدت زمان آن صورت گیرد.
پدر مادر سالم به بچه میگن درس بخون تا فهم تو و نگرش و حال و احساس تو رشد پیدا کنه و زندگی بهتری داشته باشی. از دنیا و کارت لذت بیشتری ببری و به انسانهای دیگه هم بتونی کمک کنی.
والدین نادان میگن درس نخون خاک بر سرت بزرگ میشی هیشکی زنت نمیشه بدبخت میشی. فلانیو میبینی؟ درس نخوند بدبخت شد تو هم میشی عین اون!
یادمان باشد رفتار ما با کودکانمون در بزرگسالی تبدیل به صدای درون انها برای تمام عمر خواهد شد.
وقتى کودک ظرفى را شکست یا گونى برنجها را برگرداند، اورا دعوا نکنید، داد نکشید، به او احساس گناه ندهید که “من با این خستگى باید خرابکارى تو رو تمیز کنم” “تو هم لنگه باباتی” “ای خدا منو بکش” “کشتی منو”
یا فرزندتان را نترسانید “دست نزن” “برو عقب” “نکن بدتر میشه” “دستت میبره” “پاهات کثیف میشه”
بلکه بهش بگید برو جارو یا دستمال رو بیار تا با هم تمیز کنیم و اجازه دهید کمک کند و با این کار به او جبران کردن، همکاری کردن، اعتماد به نفس و اعتماد کردن به خودش و شما را بیاموزد.
آخرین نظرات