من زنده ام به عشق تو يا صاحب الزمان

همیشه در اولین های فرزندتان حضور داشته باشید

اولین روز مدرسه،
اولین مسابقه ورزشی،
فرزندتان تا آخر عمر این لحظه ها را بخاطر خواهد داشت.

 این مهم است.  

چند نکته حیاتی که باید در مورد بچه هاتون رعایت کنید:

اسم کوچیک خودش یا خودتون رو روی کیف یا وسایلش ننویسین، اینجوری غریبه ها می تونن با گفتن یه اسم اعتماد بچه رو جلب کنن، فقط یه آدرس و شماره تماس بذارین توی کیفش که اگه خدای ناکرده گم شد، باهاتون تماس بگیرند.

اگه یه ماشین بچه رو تعقیب کرد، بهش یاد بدین که باید در جهت خلاف ماشین بدوئه، اینجوری میتونه زمان بخره برای داد زدن و کمک خواستن

یه کلمه رمز خانوادگی داشته باشین، اسم یه بچه رو به راحتی میشه پیدا کرد اما رمز خونوادگی فقط بین اعضای خونواده ست، وقتی یه غریبه بگه من از طرف پدر مادرتم، باید بپرسه رمز رو بگو! اینجوری میتونه بفهمه الکیه و کمک بخواد و فرار کند.

رو گوشی بچه هاتون نرم افزار ردیاب بذارین که بدونین دقیقا کجاست.

بهش یاد بدین که اگه یه غریبه گرفتشون، باید ادب رو کنار بزنن! جیغ بزنن گاز بگیرن و لگد بزنن و از دیگران کمک بخوان

اگه یه غریبه باهاشون خواست حرف بزنه یه متر فاصله داشته باشن، با صدای بلند با هم حرف بزنن و اگه بیشتر از چند ثانیه طول کشید، مکالمه رو باید تموم کنن و برن

غریبه ها نباید بدونن که خونه تنها هستن، اگه یه غریبه زنگ در رو زد، نگن مامان بابا خونه نیستن یا اصلا در رو باز نکنن؛ بگن مثلا بابام دستشوییه بعد به بزرگترشون زنگ بزنن ولی در رو به هیچ قیمتی باز نکنن

به هیچ وجه با کسانی که تو فضای مجازی آشنا میشن قرار نذارن و تو فضای مجازی شماره و آدرس خونه رو ندن، یا عکسی برای یه غریبه نفرستن و هر اتفاقی افتاد باید سریع به شما خبر بدهند.
لیکن از ترساندن فرزندان خود در مواجهه با سایر افراد و‌فضای بیرون از خانه جدا خودداری کنید.

#محرم و کودکان

برای آنکه فرزندان‌مان در ماه محرم از مجالس عزاداری امام حسین علیه السلام بهتر بهره ببرند، بهتر است تمهیداتی را در نظر بگیریم. به عنوان نمونه:

برای کودکان حتما مقداری خوراکی، مداد و کاغذ یا اسباب بازی‌‌‌های کوچک و البته بی صدا همراه داشته باشیم تا حوصله‌‌ی کودک سر نرود و خاطره خوبی از مجلس برایش به جا بماند.

کودک را به مدت طولانی در محیط تاریک مجلس عزاداری نگه نداریم.

️والدین توجه داشته باشند از گریه‌‌ی شدید و بی تابی جلوی کودک خودداری کنند، به ویژه در مورد بچه‌‌‌هایی که با دیدن اشک پدر و مادر ابراز ناراحتی‌ می‌کنند.

در عزاداری، مانع بازی کودک نشویم. حتی بهتر است بچه‌‌‌ها در فضایی مناسب بازی کنند و صدای روضه غیر مستقیم به آنها برسد. چنانچه امکان دارد فضایی را زیر نظر مادران به کودکان اختصاص دهیم تا هم ازدحام جمعیت آنها را نترساند و هم سر و صدای بازی‌شان مزاحم دیگران نشود.

علت عزاداری را به زبان کودک و براساس میزان درک و سن او، برایش بیان کنیم. بهتر است به جای شرح ماجرای دردناک و حوادث تاریخی این ایام، تذکرات محبتی از قبیل مهربانی اهل بیت، جوانمردی، ظلم ستیزی، محبت به کودکان، … گفته شود.

در صورت امکان لباس تیره به فرزندان‌مان بپوشانیم تا تذکر مضاعفی باشد برای ابراز ناراحتی‌مان از اتفاقی که برای امام حسین ع و یاران‌شان در کربلا افتاد.

برای بچه‌های 5 سال به بالا می‌توان برنامه‌های ویژه‌ی سنّ خودشان را اجرا کرد. مانند: رنگ آمیزیِ برگه‌هایی با موضوع محرم، درست کردن کاردستی، تعریف داستان‌های مرتبط، تذکر به واقعه‌ی کربلا به زبان کودکان، تجلیل از شخصیت‌های کم سن و سالی که در عاشورا به امام زمان‌شان کمک کردند و ترغیب بچه‌ها به انجام عمل مشابه نسبت به امام زنده‌ی زمان، …

بچه‌‌‌های بزرگتر را‌ می‌توان در برگزاری مراسم شرکت داد.

فقر فرهنگی یعنی :
به جای اینکه کمک کنیم
بچه ها “بازی، تحرک و بچگی کنند”
یه تبلت بدیم دستشون و
به حال خودشون رهاشون کنیم !

این یعنی فاجعه فرهنگی..
مواظب باشید…

دروغ رو با “آمپول درد نداره” تو شخصیت بچه نهادینه نکنید.

بگید درد داره
ولی واسه جلوگیری از یه “درد بدتر” باید این “درد بد” رو تحمل کرد!