من زنده ام به عشق تو يا صاحب الزمان

کتک زدن خوب نیست!

ولی اگر فرزندتان رابه اشتباه کتک زدید عذاب وجدان نگیرید چون باعث میشود به او توجه بیش ازحد کنید
و او یاد میگیرد برای جلب توجه شما کاری بکند که کتک بخورد.

#لکنت_زبان

برای کمک به کودک، ما به عنوان والدین چه کارهایی می توانیم انجام دهیم؟

? با آرامش کامل به آنچه کودک می گوید گوش دهید نه به اینکه چگونه می گوید.
? بگذارید خودش حرفش را تمام کند، شما جمله او را کامل نکنید.
? هنگام صحبت کردن با او تماس چشمی داشته باشید.
? برای پاسخ دادن به سوال به کودک فشار نیاورید.
? پس از اینکه صحبتش تمام شد، با آرامش و با به کار بردن تعدادی از لغات خودش به او پاسخ دهید.
? هرگز هنگام صحبت کودک از عباراتی چون زودباش، الان صحبت نکن کار دارم استفاده نکنید.
? هرگز به او نگوییدکه چه کار کند تا لکنت نداشته باشد. عباراتی نظیر یواش، آهسته، نفس عمیق بکش، آرام تر صحبت کن از این قبیلند.
? حداکثر روزی 15 دقیقه را به صحبت آرام با کودک اختصاص دهید. مثلا برای او کتاب بخوانید.
? کودک را در فعالیت هایی که به خوبی از عهده آنها بر می آید شرکت دهید و توانایی های او را تشویق کنید.
? کودکانی که لکنت دارند، معمولا وقتی در گروه قرار می گیرند و همراه سایرین مطالبی را بیان می کنند یا شعر یا آوازی را از بر می خوانند، مشکلی ندارند، این موقعیت ها را برای کودک فراهم کنید.

 فرزندپروری 

والدین گرامی اگه دوست داریدفرزندانی عالی داشته باشیدکه هیچ وقت به سمت اعتیاد،انواع بزهکاریهای اجتماعی وروابط نامشروع نرن به راهکارهای زیرعمل کنید:

1_همیشه فرزندت راباعنوانهای محترمانه وعاطفی چون آقا،خانم و…صدابزن
نرگس خانم،علی آقا،عزیزگلی مامان،فرشته کوچولوی من و…

2-حداقل روزی یکبار به فرزندت این جمله رابگو عزیزدلم من به وجودت افتخارمیکنم.

3-به فرزندت بیشتراز یک مهمان احترام بگذار وبرای شخصیتش ارزش قائل باش.

4-به فرزندت اعتماد کن تاهرچه راتو دوست نداری هیچ گاه انجام ندهد

5-قبل ازهمه چیز اختلافات خودرا باهمسرت درروشهای تربیتی رفع کن

6-بیشتر برای فرزندت وحرف زدن بااو وقت بگذار وکمتراز کودک زیر هفت سالت دورباش

7-جلوی فرزندت رابطه ات باهمسرت ازهمیشه بهترباشد.

8-فرزندت راازصمیم قلب دوست بدار واین دوست داشتنت را همیشه ابرازکن

9-ازسه سالگی به بعدکم کم مسئولیت های فرزندت رابه خودش واگذارکن

10-سعی کن رابطه ی خودوخانواده ات را باخدا ودین مستحکمتر کنی.فرزندان دین داروباعقیده کمتر مسیر زندگی رابه سمت کارهای خلاف کج می کنند

11-اشتباهات فرزندت را ببخش وبه اوفرصت بازگشت بده تامحرم اسرارش باشی(حتی گاهی فرصت اشتباه کردن وریسک کردن به اوبده)

12-هرروز باکودکت بازی کن.گاهی درمیان بازی بلندبلندبخندید.

13-روزهای مشخصی راصرف پیاده روی بافرزندت کن

14-برای فرزندت مصداق واقعی صداقت.امانت داری.کنترل خشم ووفای به عهدباش.

تفاوت ” بیش فعالی و شیطنت “

بیش‌فعالی، همان‌طور که از اسمش پیداست، یعنی فعال بودن بیش از اندازه. همه مشکل از آنجا شروع می‌شود که این «اندازه»، چقدر هست که بیشتر از آن، اختلال حساب می‌شود؟!!

وقتی شیطنت، جست و خیز، ابراز شدید و کنترل‌نشده هیجانات، سر و صدا راه‌انداختن هنگام بازی و البته بی‌توجهی به تذکر و هشدار اطرافیان، بیش از حد می‌شود، رفتارهای کودک معمولا فقط با یک عنوان مشخص معنی می‌شود؛ بیش‌فعالی (ADHD)!

بیش‌فعالی (ADHD) یکی از شایع‌ترین اختلالات روانپزشکی کودکان است که در پسران بیش از دختران شیوع دارد. علت بروز این اختلال پیچیده است و عوامل متعددی در بروز آن دخیل هستند، اما متخصصان و پژوهشگران بیش از هر چیز مساله ژنتیک را مطرح کرده‌اند.

امروزه در بیشتر منابع معتبر علمی مواردی نظیر تغذیه، عوامل روان‌شناختی و رفتاری را نیز به عنوان علل زمینه‌ای در بروز بیش‌فعالی مطرح می‌کنند ولی به نظر می‌رسد باید عوامل فرهنگی و ارزش‌های اجتماعی و حتی شرایط اقتصادی خانواده و جامعه را نیز به عنوان یک عامل زمینه‌ای با پتانسیل قوی در نظر گرفت.

کودکان پرحرفی که آرام و قرار ندارند!

گرچه متخصصان رفتار درمانگر همواره تاکید می‌کنند که شیطنت همیشه و لزوما به معنای بیش‌فعالی نیست. تحرک زیاد و نامتناسب با محیط، پرحرفی، نداشتن صبر و تحمل برای رسیدن به خواسته‌ها، انجام فعالیت‌های تخریبی و خرابکاری، پرخاشگری، بد‌خوابی و… ازجمله مهم‌ترین علائم بیش‌فعالی محسوب می‌شود. در کنار این علامت‌ها باید به علائم هشدار دهنده دیگری هم توجه داشت.

کودکان بیش‌فعال معمولا خواب ناآرامی دارند و همان تحرک شدید و شیطنت‌های زمان بیداری را در خواب هم تکرار می‌کنند. از طرفی فرستادن این کودکان به تخت خواب کار راحتی نیست چون تقریبا در هر شرایطی خستگی برایشان معنا ندارد و از خوابیدن متنفرند چرا که مانع فعالیت‌های فیزیکی و مخربانه آنها می‌شود.

همچنین این بچه‌ها معمولا آرام و قرار ندارند، دائم در حال حرکتند، از دیوار راست بالا می‌روند، دچار عدم تمرکزند، حواس‌پرت هستند و در بیشتر مواقع دچار افت تحصیلی می‌شوند (طوری که معلمان متوجه اختلال بیش‌فعالی در آنها می‌شوند)، وسط حرف دیگران می‌پرند، قابل کنترل نیستند و بعضا کارهای خطرناکی می‌کنند و به همین دلیل ممکن است به خودشان یا دیگران آسیب برسانند.

بروز نشانه‌ها از سه سالگی به بعد

توجه داشته باشید رشد و تکامل سیستم عصبی مرکزی (مغز و نخاع) تا پایان سه سالگی ادامه می‌یابد و حتی در بخش‌هایی از مغز این رشد تا سنین بلوغ (سیزده تا پانزده سالگی) نیز ادامه می‌یابد. بنابراین در این سنین باید به علائم زودرس و هشداردهنده بیش‌فعالی (ADHD) یا هر نوع اختلال رفتاری دیگر توجه کرد ولی هیچ گاه آنها را به عنوان علائم تعیین‌کننده تشخیص قطعی نباید در نظر گرفت.

علائمی نظیر بیقراری‌های زیاد حرکتی، تغییر مداوم اسباب‌بازی‌ها در کمتر از یک دقیقه، عدم توانمندی در انجام حرکات ریتمیک و هماهنگ طولانی مدت (بیش از سه تا پنج دقیقه)، از نشانه‌های اختصاصی‌تر بیش‌فعالی محسوب می‌شود.

​به خردسالان آموزش بدهید

 به غریبه ها بگویند خانم و آقا و نگویند عمو و خاله. 

عمووخاله گفتن موجب ایجاد زمينه اعتماد در کودک می شود 

و به راحتی فریب می خورد

این معضل فرهنگی  به حدی است که حتی در دوبله فیلمها هم از این واژه ها استفاده می کنند

 اما شما به کودکان آموزش بدهید که هیچ غريبه ای عمو و خاله اش نیست. 

امنيت بخش تر و البته مؤدبانه تر این است  که آنها را خانم و آقا صدا بزنند.