من زنده ام به عشق تو يا صاحب الزمان

به هیچ کس اجازه ندین به کودکتون برچسب بزنه ( چه پسر خجالتی زبونتو موش خورده ؟ )

خیلی محکم و البته مودبانه بگین : نه اتفاقاً پسرم خیلی خوش صحبته ، اما یه کم زمان میبره تا با شماآشنا شه ….

هرگز تنبیه کوکتون رو به کسی نسپارید ! اینجا خونه داییه ؛ اگه شیطونی کنی دایی دعوات می کنه ، مگه نه دایی؟!در عوض بگین : عزیزم اینجا خونه داییه و قوانین خودش رو داره و ما باید بهش احترام بزاریم….

اگه در جمع کودکتون سوالی پرسید و کسی بهش توجه نکرد ؛ نزارین سوالش بی جواب بمونه….

بغلش کنید و بگید :چه سوال خوبی پرسیدی عزیزم 

بزارید از سوال پرسیدن خاطره ی خوبی داشته باشه….

بچه های ما بیشتر از هر چیز نیاز به حمایت والدینشونه

تا بتونن توانایی هاشون رو باور کنن!

​حزن و اشک بی پایان امام سجاد علیه السلام

هیچ غذایی نزد امام سجاد علیه السلام نمی‌آوردند مگر آنکه می‌گریست. یکی از خادمان به ایشان گفت می‌ترسم از فرط گریه جان شما بخطر بیافتد! فرمود: حزن و داغ مرا جز خدا کسی نمی‌فهمد. هروقت یاد فرزندان فاطمه(سلام الله علیها) میافتم، بغض و گریه گلویم را می‌گیرد‌. روزی یکی از خادمانِ حضرت گفت: آیا برای گریه شما پایانی است؟  بیش از حد گریه می‌کنید! حضرت فرمود: وای بر تو. یعقوب نبی یکی از فرزندان خود (یوسف نبی) را از دست داد در حالی‌که فرزندش در قید حیات بود، اما یعقوب نبی آنقدر گریست تا نابینا شد. من چگونه آرام بگیرم در حالی پیش چشم من پدرم و برادرانم و عمویم و هفده نفر از بنی‌هاشم را کُشتند.

منبع: مناقب ابن شهر آشوب، ۳/۳۰۳

شهادت امام سجاد(علیه السلام) تسلیت باد

 

​دردناکترین روضه از نظر امام زمان علیه السلام

حاج ملا سلطان علی روضه خوان تبریزی که از جمله عباد و زهاد بود، نقل کرد: « در عالم رؤیا به حضور حضرت بقیة الله ارواحنا فداه مشرف شدم و خدمت ایشان عرض کردم: مولای من، آیا آنچه در زیارت ناحیة مقدسه با این عبارت ذكر شده، درست است كه می‌فرماید:فَلَاَنْدُبَنَّكَ صَباحاً وَ مَساءً وَ لَاَبْكِیَّنَ عَلَیْكَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً

(پس صبح و شب بر شما ندبه كرده و به جای اشك خون می‌گریم) صحیح است؟ فرمودند: بلی

عرض کردم: آن مصیبتی که در آن بجای اشک خون گریه می کنید، کدام است؟ آیا مصیبت حضرت علی اکبر است؟ فرمودند: نه، اگر علی اکبر زنده بود، در این مصیبت او هم خون گریه می کرد.

گفتم: آیا مصیبت حضرت عباس است؟ فرمود: نه؛ بلکه اگر حضرت عباس علیه السلام در حیات بود، او هم در این مصیبت خون گریه می کرد. 

عرض کردم: لابد مصیبت حضرت سید الشهداء علیه السلام است. فرمود: نه، حضرت سید الشهداء علیه السلام هم اگر در حیات بود، در این مصیبت، خون گریه می کرد.

عرض کردم: پس این کدام مصیبت است که من نمی دانم؟ فرمودند:آن مصیبت، مصیبت اسیری حضرت زینب علیها سلام است.

زینب همان کسی ست که در راه عفتش عباس می دهد نخِ معجر نمی دهد.
منبع:شیفتگان حضرت مهدی ج ۲ ص ۱۴۴

آجرک الله یا صاحب الزمان

​در دل صحرا شهیدان بی کفن افتاده‌اند

عاشقان در کربلا خونین بدن افتاده‌اند

لاله‌های فاطمه پرپر میان خاک و خون
در گلستان بلا چون یاسمن افتاده‌اند

سر جدا قربانیان نهضت سرخ حسین
روی خاک نینوا دور از وطن افتاده‌اند

تشنگان وادی آزادگی در بحر عشق
در کنار علقمه صد پاره تن افتاده‌اند

کربلا بستان عشاق است و هفتاد و دو گل
سوی دیگر یادگاران حسن افتاده‌اند

بر لب ماتم سرای» یاسر «این غم نقش بست
اشک‌ها خون گشته و از چشم من افتاده‌اند

شام غریبان حسینی تسلیت باد